Νο 3ο - ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ- Η ζωή δεν είναι πρόβα. Η κάθε μέρα είναι πρεμιέρα.

Ο άνθρωπος κάποτε σκοντάφτει πάνω στην αλήθεια...αλλά σηκώνεται και συνεχίζει το δρόμο του.

Με αυτή την φράση θα ξεκινήσω, χαίρομαι που τα προηγούμενα δύο άρθρα (Νο1 – Νο2)  της Προπονητική Φιλοσοφίας σας προβλημάτισαν αρκετά. Θετικά τα περισσότερα μήνυμα σας και σας ευχαριστώ.  Μα και τα αρνητικά μηνύματα  ήταν το ότι καλύτερο για μένα, σας ευχαριστώ διπλά.   Ήταν η αφορμή για να μπορέσω  να συνεχίσω να γράψω  το Νο 3. Δεν το λες και κακό, αλλά εδώ πρέπει να σας λέμε την αλήθεια και μόνο αυτή.

Επέλεξε τι είδους (στυλ)  παιχνιδιού ταιριάζει στην ομάδα σας …

Αρκετοί προπονητές θέλουν το παιχνίδι του αιφνιδιασμού (Fast) δηλ να εκδηλώνουν  γρήγορές επιθέσεις με το επιθυμητό αποτέλεσμα δηλ να σκοράρουν. Δεν είναι μόνο η επίθεση είναι και η άμυνα. Πιεστική άμυνα στα όρια του φάουλ σχεδόν στα ¾ του γηπέδου είτε με άμυνες M2M ή  Match up zone defense.  Αυτό το στυλ του παιχνιδιού είναι ιδανικό για μια ομάδα με πολύ γρήγορούς  αθλητικούς παίκτες και φυσικά να υπάρχει και το λεγόμενο “back up” του πάγκου επιτρέποντας στον  προπονητή να κάνει τις σωστές και επιθυμητές αλλαγές την χρονική στιγμή που πρέπει… Αυτό το είδος παιχνιδιού αρέσει στην πλειονότητα των  παικτών. Εδώ θα έλεγα και όχι μόνο, αλλά αρέσει και στους γονείς και στους φιλάθλους. Στο θέμα των αλλαγών χρειάζεται προσοχή ώστε να γίνει η καλύτερη διαχείριση από πλευράς του έκαστου προπονητή ώστε να πάρει  το 110% από τον κάθε παίκτη που έρχεται από τον πάγκο… Βέβαια ο συγκεκριμένος τρόπος παιχνιδιού έχει αρκετό ρίσκο … Ο προπονητής δεν έχει τον πλήρη έλεγχο της ομάδας εξαρτάτε κατά μεγάλο ποσοστό από την επίδοση όλων των παικτών που έχει στην διάθεση του … Σε αυτό το σημείο πρέπει ο προπονητής να προσέξει τι αξία θα δώσει σε κάθε κατοχή που θα έχει …

Άλλοι προπονητές προτιμούν ένα πιο αργό ρυθμό του τύπου (slow) έχει λιγότερο ρίσκο, το παιχνίδι παίζεται με συγκεκριμένο στυλ δηλ οι αρχικές επιθέσεις να ξεκινούν από μέσα / κοντά στο καλάθι .Αυτό το στυλ παιχνιδιού ευνοεί την ομάδα που μπορεί να βάλει την μπάλα στο (Low post ) να έχει παίκτη στην θέση 5 . Δεν είναι συνήθως ομάδα γρήγορη οι  παίκτες κρατούν αρκετά την μπάλα στην κατοχή τους. Εκδηλώνουν τις επιθετικές ενέργειες στο ένας εναντίον ενός ή σε συνεργασία δυο εναντίον δύο με pick N roll / pop. Έχουν υπομονή στο γύρισμα της μπάλας στην  περιφέρεια περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για το σουτ . Οι προπονητές  έχουν τον έλεγχο του παιχνιδιού , βέβαια δεν έχουν βάθος πάγκου μεγάλο … Συνήθως παίζουν από 7 μέχρι 9 παίκτες της 12αδας. Ο χρόνος των παικτών είναι μεγαλύτερος δηλ εάν σε ένα παιχνίδι παίζεις γρήγορα και τρέχει η ομάδα ο καλός σου παίκτης θα παίζει 6 λεπτά ανά 10 λεπτό … Σε ποιο αργό τέμπο ο καλός σου παίκτης θα παίζει 7 με 8.30 λεπτά ανά 10 λεπτό. Βέβαια εδώ πάμε σε ποιο τεχνικά θέμα που αφορούν την αξιοποίηση / χρησιμότητα  του παίκτη σε σχέση με τον αγώνα (με ποίον αντίπαλο παίζεις – εάν ο παίκτης σου προέρχεται από τραυματισμό κ.α)

Μωρέ τι μας λες  τώρα θα πουν μερικοί και δίκιο θα έχουν. Ποία ομάδα τρέχει μόνο  ή πάει μόνο αργά στο σύγχρονο μπάσκετ θα αναρωτηθεί ο καθένας από εσάς.

Ο συνδυασμός και των δυο στυλ παιχνιδιών είναι ότι καλύτερο μπορούμε να έχουμε σε μια ομάδα. Η ομάδα μας να έχει ευέλικτο σχήμα και να μπορεί να προσαρμόζεται σε οποιαδήποτε απαίτηση προκύπτει μέσα στο παιχνίδι. Οι πιο παλιοί προπονητές έλεγαν και τα μουλάρια τρέχουν το θέμα είναι εάν μπορούν να βάλουν την μπάλα στο πλεκτό. Που να καταλάβουμε τότε τι εννοούσε τότε ο «ποιητής» - προπονητής.  Πλέον το σύγχρονο μπάσκετ  είναι αρκετά γρήγορό από μόνο του με μόλις 24’’ για εκδήλωση επίθεσης. Ο παίκτης πρέπει να είναι αρκετά γυμνασμένος ώστε να μπορεί να «βγάλει» 7 ποιοτικά λεπτά μέσα στο παρκέ. Αρά η εκπαίδευση των αθλητών πρέπει να γίνεται και κάθε χρόνο πιο δύσκολη.  Η μεταβατική περίοδος για κάθε αθλητή είναι το παν , είναι το οξυγόνο του … Χωρίς αυτό δεν ζει ο αθλητής στην μπασκετική του ζωή.  Φίλε παίκτη εάν θες να έχεις πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα σου και όχι ρόλο κομπάρσου… Σκύψε δέσε τα κορδόνια και προχώρα στον δρόμο της μεταβατικής περιόδου, αλήθεια ποιος σου είπε μπάσκετ είναι μόνο παιχνίδι. Είναι τρόπος ζωής, γίνει ο νικητής της δική σου προσπάθειας ….

Η μέρα θα ανατείλει , είτε σηκωθείς εσύ είτε όχι .

 

Προετοιμασία ομάδας πριν από το παιχνίδι …

Ο προπονητής δεν είναι μάγος, δεν κάνει μαγικά απλά δείχνει τον δρόμο, τον τρόπο για το που
μπορεί να φτάσει ένας αθλητής ή μια ομάδας. Μόνο μέσα από ομαδική δουλεία πολλή αγάπη , αφοσίωση , υπομονή μπορείς να δεις και συ ίσως και ποτέ την κορυφή. Όσο πιο δυνατή προπόνηση κάνει μια ομάδα τόσο πιο δυνατά παίζει στους αγώνες. Πρέπει ο προπονητής να έχει δείξει τις βασικές δεξιότητες για το άθλημα του μπάσκετ πολλές φορές πρέπει να επιμείνουμε αρκετά. Επίσης  πρέπει να δείξει τι ακριβώς θέλει από τον κάθε παίκτη σε άμυνα και επίθεση. Σωστό- συγκεκριμένο ασκησιολόγιο σε άμυνα και επίθεση εφαρμόζοντάς το θα μπορέσει να βοηθήσει  τον παίκτη να ξεπεράσει τους φόβους του ή τυχόν  αμφιβολίες. Φίλε παίκτη οι αρνητικές ιδέες δεν θα οδηγήσουν ποτέ σε θετικές πράξεις να το θυμάσαι αυτό. Τελικά δεν αξίζει να γνωρίζεις μόνο να τα δικά σου πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα, πρέπει να γνωρίζεις και να μελετάς τους  αντιπάλου σου. Ειδικά σε υψηλό επίπεδο γίνεται το λεγόμενο σκάουτιγκ από την ομάδα των προπονητών και παρουσιάζεται στους παίκτες. Μελετάς τα τρωτά σημεία των προσωπικών σου αντιπάλων σε άμυνα και επίθεση. Η γνώση είναι δύναμη. Λάθη θα γίνουν είναι το μόνο σίγουρο, μην προσπαθείς όμως  να καλύψεις τα λάθη σου με λόγια, κάλυψε τα με πράξεις. Κάνε προπόνηση όχι για να νικήσεις τους αντιπάλου σου αλλά τον ίδιο τον εαυτό σου ….

Μια γνώμη αλλάζει , μια προκατάληψη ποτέ .

 Πάθος – Σεβασμός –Αξίες  

Ο αθλητής μόλις δέσει τα κορδόνια του και πατήσει στο παρκέ το ταξίδι του στον πορτοκαλί πλανήτη έχει ξεκινήσει. Ξεχνά όλη την υπόλοιπη μέρας καλή – άσχημα – δύσκολή – εύκολη. Η προσπάθεια μέσα στην προπόνηση πρέπει να είναι 150% , να τα δίνει όλα σε κάθε φάση να φτάνει στα όρια του . Το μπάσκετ είναι τρόπος ζωής το γήπεδο σπίτι μας. Κάθε παίκτης οφείλει να δουλεύει καταυτό τον τρόπο να υπάρχει το αίσθημα του ανταγωνισμού και του υγιή εγωισμού. Δώσε αξία εσύ στον εαυτό σου γίνε παράδειγμα προς του συμπαίκτες σου. Ίσως κάποιος  παίκτης της ομάδος δεν αντιλαμβάνεται με λόγια αλλά με πράξεις. Το πάθος σε αυτό που κάνεις μπορεί να σε οδηγήσει στην κορυφή, δεν πρέπει να ξεχνάς πως το πάθος στον αθλητή είναι ότι ο αέρας για τα Ιστιοφόρα μπορεί να σε καταστρέψει αλλά και χωρίς αυτόν δεν πας πουθενά. Πάντοτε στις ομάδες υπάρχουν μικροί και μεγάλοι ο σεβασμός πρέπει να είναι αμοιβαίος ώστε ο μικρός σε ηλικία αθλητής να παίρνει τον μεγαλύτερο ως παράδειγμα. Από την πλευρά του ο έμπειρος παίκτης πρέπει να κερδίσει τον σεβασμό με το ήθος του  και τον πράο χαρακτήρα του. Το ποίος είσαι ως άνθρωπος είναι σημαντικότερο από το τι παίκτης ήσουν ή είσαι …

Μάθε ν' ακούς. Μερικές φορές η ευκαιρία χτυπάει την πόρτα πολύ απαλά...
coachbasketball.gr