Είναι γνωστό σε όλους ότι για να σταθεί ένα αθλητικό τμήμα πρέπει φυσικά να έχει και τον έφορό του. Βέβαια, ένα τμήμα μπορεί να λειτουργήσει και με τον προπονητή μόνο, αν θέλουμε απλώς να υφίσταται σαν ένα παρακλάδι στον κορμό του σωματείου. Πολλές φορές αισθανόμαστε ικανοποιημένοι και πιστεύουμε δυστυχώς ότι το τμήμα πάει μια χαρά επειδή και μόνο κερδίζει νίκες. Τότε ο προπονητής είναι ήσυχος και ικανοποιημένος και η διοίκηση ευχαριστημένη. Έτσι οι εμφανίσεις του εφόρου στο χώρο των προπονήσεων και αγώνων μπορεί να περιοριστούν στο ελάχιστο και σιγά-σιγά οι σχέσεις του με τον προπονητή να γίνουν απλώς τυπικές. Όποιος όμως έχει σχετική εμπειρία γνωρίζει ότι:Ο προπονητής, ο αποκλειστικός υπεύθυνος παραφορτωμένος με τις ευθύνες, την αδιάκοπη προσπάθεια και τον προγραμματισμό για την επίτευξη του τελικού σκοπού - δηλαδή της νίκης πιθανότατα να μη μπορεί να παρακολουθήσει τις εκδηλώσεις και συμπεριφορά των αθλητών του ώστε να προλάβει δυσάρεστα ξεσπάσματα ή να εξομαλύνει τυχόν αντιδράσεις που μπορεί να δημιουργηθούν ανάμεσά τους. Πολλές φορές μάλιστα δημιουργούνται τέτοιες οξύτητες που μοιραία καταλήγουν σε δυσάρεστα αποτελέσματα, αν μάλιστα πρόκειται για παιδιά νεαρής σχετικά ηλικίας.
Με την συχνή παρουσία όμως του εφόρου στους αθλητικούς χώρους θα ξεπεραστούν σίγουρα οι δυσάρεστες καταστάσεις. Πάση θυσία λοιπόν πρέπει να βρίσκεται κοντά στο τμήμα του, δίπλα στον προπονητή αφού ξέρουμε πολύ χαλά πως ο έφορος αποτελεί τον άρρηκτο κρίκο τμήματος και διοίκησης και είναι το άγρυπνο μάτι της τελευταίας, μεριμνώντας για την σωστή λειτουργία όλων όσων αποτελούν το τμήμα (προπονητής - αθλητές - κλπ).
Και φθάνουμε τώρα αισίως στο πιο λεπτό και χρήσιμο σημείο, που αξίζει και πρέπει
οπωσδήποτε να δείξουμε. Τις περισσότερες φορές ο έφορος έχει περάσει μια μακροχρόνια θητεία στο άθλημα που υπηρετεί. Φυσικό είναι να του γεννηθεί η επιθυμία για προσωπική παρέμβαση στο ρόλο του προπονητή, στο ποιοί δηλαδή πρέπει να αγωνιστούν, ποιά ταχτική πρέπει να ακολουθηθεi για των αγώνα.
Η συνταγή για το πλέον αποτελεσματικό φάρμακο στην περίπτωση αυτή είναι η εξής: Όχι επεμβάσεις στο έργο του προπονητή. Υπάρχουν οι αρμόδιοι (Διοικητικό Συμβούλιο) που την κατάλληλη στιγμή θα κρίνουν το έργο αυτού για να του εμπιστευθούν το τιμόνι της ομάδας η όχι.
Ας σκιαγραφήσουμε όμως την προσωπικότητα του εφόρου. Είναι η κεφάλι που σκέπτεται που κατευθύνει αρμονικά τα μέλη του τμήματος μέσα στους χώρους άθλησης, απέναντι στο σύλλογο και τους εξωτερικούς φορείς. Είναι ο άνθρωπος που ξέρει να κάνει τους αθλητές του να πειθαρχούν αλλά και να τον εκτιμούν. Δεν είναι ο εγωιστής που ταπεινώνει τους άλλους. Επιβάλλεται δίχως να τον επιβάλλουν. Προσφέρει στα παιδιά τον εαυτό του και τους θεωρεί όλους ίσους, δίxως να ξεχωρίζει ΚΑΝΕΝΑ. Μόνο έτσι μαζί με κάποια μόρφωση θα μπορέσει να αποκτήσει την εμπιστοσύνη τους. Με Κλειστή και αυστηρή φυσιογνωμία δεν θα κατορθώσει να αποκτήσει την εμπιστοσύνη τους με συνέπεια η παρουσία του να μην έχει κανένα νόημα. Ο έφορος γνωρίζει αν και πότε πρέπει να συμβουλεύσει, να παροτρύνει, να εμψυχώσει ή να μαλώσει και να τιμωρήσει τα παιδιά του και να γίνει αποδεχτή η στάση του αρκεί να έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη τους. Λίγη εξυπνάδα στην φλογερή καρδιά του, ένας καλός λόγος θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα παρά μια ευφυΐας στην υπηρεσία μίας κρύας καρδιάς. Δεν αρκεί να πιστεύει απλά σε μιά ιδέα, αλλά να γίνεται πολλές φορές παιδί, ναι παιδί, για να μπορέσει να προσεγγίζει τα παιδιά και να σκορπίζει απλόχερα τον ενθουσιασμό και την πίστη του
Έχει την πεποίθηση ότι πρέπει να πετύχει ότι και να γίνει, δίχως να τον επηρεάζουν ή να τον λυγίζουν τα αποτελέσματα μιάς προσπάθειας που απέτυχε. Πιστεύει από ένστικτο στην επιτυχία και ξαναρχίζει αγκαλιάζοντας με θέρμη προπονητή. και παίκτες
Και κάτι πολύ σημαντικό. Ας φωνάζουμε τους αθλητές με το μικρό όνομά τους. Δεν υπάρχει τίποτα γλυκύτερο και ομορφότερο για το παιδί απ'το όνομά του. Ο έφορος σκέπτεται μόνο τους αθλητές του και δεν θα ήθελε να τιμωρηθούν άδικα, δε θα ήθελε να στερηθούν μια άνεση, ενώ υπήρχε τρόπος να την έχουν. Προβλέπει για όλα, αγρυπνά για όλα. Εκείνο πουδεν σκέπτεται είναι η κούρασή του. Ο έφορος συμβολίζει ακόμη και την ενότητα. Δεν αφήνει φυ¬σικά το τμήμα να διαλυθεί, να σβήσει. Παρακολουθείστε την δραστηριότητα σε ενα τμήμα δί¬χως έφορο. Οι πιό καλές διαθέσεις θα διαιρεθούν, οι πιό δραστήριες προσπάθειες θα μαραζώσουν.
Τέλος ο έφορος, ο κάθε έφορος πρέπει να ανήκει στην κατηγορία εκείνη των αριστικρα¬τών του Πνεύματος που έχει σαν έμβλημα το ΥΠΗΡΕΤΕΙΝ. Μιά υπηρεσία δηλαδή άδολη, θαραλέα που απαιτεί αρχές, πεποιθήσεις, ενθουσιασμό και θυσίες. Δεν προσδοκά και δεν υπάρχει αναγνώριση των προσπαθειών του άμεσα παρά μόνο όταν αποχωρήσει. Τότε μόνο οι αθλητές, ο προπονητής, η Διοίκηση και οι λοιποί φορείς του συλλόγου αντιλαμβάνονται το δημιουργικό έργο που επιτελεί. Ακριβώς δε για την μεγάλη προσφορά που επιτελεί θα πρέπει να κρίνεται με επιείκεια σε τυχόν λάθη του διότι ας μη ξεχνάμε ότι ουδείς αλάνθαστος.
Ολοκληρώνοντας, για να μπορέσει να σταθεί στο τμήμα του ο έφορος με την παραπάνω σκιαγράφηση του, είναι απαραίτητο να υπάρχει κοντά του η Διοίκηση που θα παρακολουθεί την λειτουργία του τμήματος από μακρυά αλλά θα είναι κoντά όταν της ζητηθεί απ'αυτόν, παρατηρώντας και τιμωρώντας όταν πρέπει αλλά και συγχωρώντας και συμβουλεύοντας αντίστοιχα, και της οποίας τις αποφάσεις ο έφορος πρέπει να εφαρμόζει. και να μεταβιβάζει δεχόμενος τον ρόλο του συνδετικού κρίκoυ και το γεγονός ότι η Διοίκηση έχει την μέγιστη ευθύνη για την πορεία ολοκλήρου του συλλόγου.
Κωvlvος Τσιβιλτίδης
ΕΦΟΡΟΣ Α.Ε ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου